TERAPİST OLMAK ÜZERİNE (JEFFREY A. KOTLER)

Terapistliğin gerçekçi bir resmi. Kottler kendi ve meslektaşlarının deneyimlerinden yararlanarak terapistlerin mesleğinde ve günlük hayatında yaşayabilecekleri zorlukları, güzellikleri, terapistin karmaşık iç süreçleri, terapistliğin bilinmeyen yüzlerini ve heyecan verici noktaları oldukça sade ve gerçekçi şekilde anlatmış.Her terapistin yazılanlarda kendisini bulacağını düşünüyorum. Bazı sorunların sadece kendinize ait olduğunu düşünürken aslında bunların evrensel olduğunu görmek oldukça rahatlatıcı olacaktır. Kitapta kendi ve meslektaşlarının terapilerinden kısa paragraflar yer alıyor. 

Kitap ''neden terapist olmayı seçtiniz?'' sorusuyla başlıyor ve bence bu soru kişinin meslek hayatında profesyonelliğini belirleyecek en önemli sorulardan biri. Her terapist yada terapist adayı kendisine bu soruyu kesinlikle sormalıdır. Çünkü bu sorunun cevabı terapi yönteminizi, terapideki terapist konumunuzu, hatta terapi başarısını çok önemli ölçüde etkileyecektir. 

Kitabın bir bölümünde Albert Ellis'in Kottler'ın kendisi hakkında yaptığı bir yorum var ve buna katılmamak mümkün değil gibi görünüyor. Albert Ellis: “Bence Kottler'ın bir sorunu var çünkü tüm danışanlarının hayatını perişan etmek için cehennemden gönderildiğini düşünüyor. Bana öyle geliyor ki şefkatini kaybetmiştir”.

Kottler bazı kısımlarda direkt olarak söylemese de psikanalizin artık çağdışı olduğunu söylüyor. Bu kısımları gülümseyerek okudum. Hatta psikanalitik yönelimli bir terapist olarak Kottler'ın terapi seanslarındaki kısımları okuduğum zaman yaptığının bir terapi değil, karşı-aktarımlarımlarıyla dolu bir ''sohbet'' olduğunu söyleyebilirim. Başarılı olduğunu düşündüğü terapiler bana göre korkunçtu. Karşı-aktarımlarının olumsuz doğası şiddetle kitapta hissediliyor. Danışan olsaydım nasıl olurdu bilmiyorum. 

Bazı kısımları gereğinden fazla uzattığını düşünmeden edemedim. Buna rağmen her terapistin, terapist adayının mutlaka kitaplığında olması gerektiğini düşünüyorum.