Ketlenme, Belirti ve Kaygı (Sigmund Freud)

 

                                               KETLENME, BELİRTİ VE KAYGI

Freud’un bu kitabı Otto Rank’ın Doğum Travması adlı kitabına bir yanıt olarak yazmıştır. Kitabı 10 bölüme ayırarak inceleyebiliriz.

Birinci bölümde: Ketlenme ve semptomlar arasındaki bağlantılar. İkinci bölümde: Egoyu kaygının alanı olarak nitelendirerek, bastırma ile kaygı ilişkisi. Üçüncü bölüm: ego ve süperego. Dördüncü bölüm: Küçük Hans fobisinin bastırma ve hadım edilmeyle ilişkisi. Beşinci Bölüm: Obsesif nevrozun oluşumu. Altıncı Bölüm: Obsesif nevrozda kullanılan savunmalar. Yedinci Bölüm: Fobiler. Sekizinci bölüm: Nesne kaybından nesneyi kaybetme korkusuna geçiş. Dokuzuncu Bölüm: Semptom oluşumu ve kaygı gelişimi arasındaki bağlantılar. Onuncu bölüm: Nevrozlara yol açan üç faktör.

İşlevsellikte ilgili bir azalma; ketlenme,

İşlevin olağandışı bir değişime uğradığı veya yeni bir olgunun doğduğu durumlar belirti olarak adlandırılarak ketlenme ve semptom arasındaki farklılık gösterilmiş.

Kaygının ego tarafından deneyimlendiği, ancak onun tarafından üretilmediği konusunda teorisini sürdürür. Önceki görüşlerinin tersine, bastırmayı kaygının nedeni değil sonucu olduğunu söyledi. Sinyal kaygısını kavramını açıkladı. Sinyal kaygısı, kaygının artık nesne kaybına basit bir tepki değil, ‘’nesnenin sevgisini’’ kaybetme tehdidinin bir beklentisi olduğu ölçüde, çocuğun önemli uyumsal ve olgunlaşma sürecini yansıtacağını söyledi.

Ketlenme iki sınıfa ayrılarak incelenmiş:

1-) Özelleşmiş ketlenme: Organlar erotikleştirilmesiyle simgesel anlam bilinçdışı düzeyde arttığında organ işleyişi bozulabilir. Bunu yazı yazma ve yürüyüş örneği ile açıkladı.

2-) Genel ketlenme: Benlik özel bir göreve tabi tutulduğunda, benlik enerji harcayışını kısıtlamaya zorlar.

O halde ketlenme iki durum sonucunda yaşanır:

 1-) Önlem alma

2-) Enerji bakımından zayıflama sonucunda benlik işlevlerinin kısıtılanması ketlenmeyi oluşturur.

Nevrozun sebebinin üç unsuru:

 1-) Biyolojik unsur: insanın çaresizlik ve bağımlılık durumunda olduğu uzun süre. (bebeklik)

2-) Filogenetik faktör: Cinsel yaşamın iki aşamalı gelişimi.

3-) Psikolojik faktörler: zihin aygıtının kusurları Freud'u libidinal dürtüleri, karşısında egonun yalnızca kendi mekanizmalarını dizginleyebileceği tehlikeler olarak ele almaya yönlendirir ve dürtülere zarar verme karşılığında semptomların oluşmasını tolere etmesinden kaynaklanır.

Yas konusu ise Freud’un nesne ilişkilerine ışık yaktığını gösteren işaretlerden biri. Yas ile birlikte Freud, kayıp nesnenin az ya da çok narsisistik değerinin önemini fark etmeye başladı.